یک روز پاییزی ۲۷ آبان ۹۱

یک روز پاییزی

(۲۷ آبان ۹۱)

پیراهن سفید چهارخانه با خط‌هایی بین گل‌بهی و نارنجی پوشیده‌ام و رویش یک پلوور گلِ گشادِ زرشکی، با شلوار خاکی‌رنگ و کفش چرم چیزی بین قهوه‌ای و عسلی، کوله‌پشتی ام را شلخته انداخته‌ام روی دوشم و دست‌هایم را کرده‌ام توی جیبم طوری که صفحه‌ی سفید و کوچک ساعت و کمکی از بند استیلش مانده توی هوا. دستی به کاکلم می‌کشم و دباره دستم را می‌کنم توی جیبم. ذهنم را از تمام خاطرات و خیال‌ها خالی کرده‌ام، از تمامی نام‌ها و نشانه‌ها و بی‌خیال، خوش‌خوشک دارم خیابان‌ها را گز می‌کنم.

توی یک مسیر خلوت که سپیدارها و چنارها از دو سو طاق زده‌اند بالای سرم و هوا پر است از عطر شیرین کاج و بوی خاک خیس خورده و پوسیدن برگ، هم‌این‌طور که راه می‌روم چشم‌هایم را می‌بندم و آفتاب که از بین شاخه‌ها می‌گذرد سرخ می‌نشیند پشت پلک‌هایم. دست می‌برم سمت یقه‌ام، کمکی شلش می‌کنم و خنکای پاییز می‌خزد تو و می‌نشیند روی سینه‌ام.

توی میدان‌گاهیِ کوچک، که گله به گله چمن‌هایش زرد شده، لحظه‌ای می‌ایستم و قرص قاصدکی که توی باد تکان می‌خورد را تماشا می‌کنم. کمکی گردن می‌کشم سمت خورشید و آرام هم گام با ملودی مهربان پاییز به راهم ادامه می‌دهم.

پیوست: «یک روز پاییزی، Un Dia de Noviembre » از لئو بروئر با اجرای لیلی افشار:

http://prostopleer.com/tracks/5492147vFyG