Tuesday 2 April 2013

شعر نا تمام من و خوابِ ماه ۱۲ فروردین ۹۲

شعر نا تمام من و خوابِ ماه

(۱۲ فروردین ۹۲)

تمام روز
لِنگ روی لِنگ
ذهن مست من
لم داده توی آفتاب

در میان قیل و قال کار
جوانه‌‌های بتن
سر می‌کشند از خاک

خط خنده
چین می‌اندازد
بر چهر تنور

و ماهِ گاز خورده
نشسته بر دامن ابر
خواب تو را می‌بیند

صبح فردا
شعر ناتمام من
به نام تو
تمام می‌شود


پیوست: اشلونک از الهام المدفعي:

8 comments:

  1. هم خداییش خود تو سردرآوردی که این شاعر چی گفته؟
    آخه چرا کلمات رو اینقدر میپیچونینش!!
    خوبه منم مثل شما دری وری بگم که حالشو ببرین
    علاف کردین مردمو
    اگه واقعا حرف حساب، واضح بگین، خلق الله هم بدونن چتونه!
    عمرا اگه شرحشو بنویسی، نه شاعرش قبول داره و نه شعرخوناش

    ReplyDelete
    Replies
    1. شاعر این خودمم، لطف دارید شما

      Delete
  2. کل شعر عالــــــــــــــی! این تکه آخرم که اوووووووووووووووووووووف!:*:*:*
    صبح فردا
    شعر ناتمام من
    به نام تو
    تمام می‌شود

    ReplyDelete
  3. نه الان سر دروردی؟ :دی
    اینا چیه می نویسی؟ :دی
    بتنه جوانه زده تنور چین انداخته؟
    شعر باید مثل ریاضی فرمول باشه و فقط یک برداشت بشه
    غیر از اینه :دی :پی

    ReplyDelete
    Replies
    1. لطف دارید شما شایان جان
      مداقه می‌کنم درباب رهنمودهاتون

      Delete
  4. 12 فروردین برای من خیلی مهمه.....
    روز خاصه

    ReplyDelete
  5. فقط خواندمت

    مهرداد

    ReplyDelete