شبانه
(۱۹ تیر ۹۲)
ماه
چون کاسهی شیر
سر ریز میکند
بر گیس سیاه شب
روز
غرق میشود
در گور گرم سایهها
در اندوه بیکرانْ زخمهایِ زمین
و در میانه
من
رمیده از رمه
گم میشوم
در جنون تبدار علف
در چینخوردهگیهای زمان
در بودنهای بیسبب
در تکههای آینه
No comments:
Post a Comment