یک روز آرامِ مهربان ۱۰ تیر ۹۲

یک روز آرامِ مهربان

(۱۰ تیر ۹۲)

حوالی پنج صبح، وقتی هوا کم‌کم دارد روشن می‌شود و گله به گله توی آسمان ابر‌های پنبه‌ای بنفش می‌شوند در پس‌زمینه‌ی آبی آسمان که به تدریج صورتی و گلی‌بهی می‌شود، پنجره‌ی اتاق را چارطاق باز می‌کنم و می‌روم دراز می‌کشم، عطر خوش ملحفه‌های نو می‌پیچد توی تنم، پاهایم را توی سینه جمع می‌کنم و خیره می‌شوم به دیوار رو به رو که به تدریج روشن می‌شود، مثل لیوانی که آرام پر می‌شود از چای. گم می‌شوم در پیچ و تابِ خواب.

شب، خوش خوشک از دیدار دوست مهربانی باز می‌گردم، از یک گپ طولانی درباره‌ی کارها و روابطمان، دل‌تنگی‌های‌مان، پُرام از خنکای شب تابستان و نسیمی که گام به گام موسیقی دور تنم می‌پیچد، سر می‌گردانم سمت آسمان و محو تماشای ستاره‌هایی می‌شوم که گویی دستی نامریی یکی یکی بر دامن سیاه شب می‌دوزد.

پیوست: Sull lull از آلبوم Madar اثر Jan Garbarek:

http://prostopleer.com/search?q=Jan+Garbarek+Sull+lull