من و ماه ۲ تیر ۹۲

من و ماه

(۲ تیر ۹۲)

خوش‌خوشک دارم از نان‌وایی بر می‌گردم خانه، خیابان لبریز است از درخشش سبز و سرخ تابلو‌های نئون و لبخندهای من به روی فردا. در فاصله‌ی دو چراغ‌ِ راه، با نور مهربان گرمشان که طعم یاس رازقی می‌دهد و آسفالت ترک خورده را گله به گله روشن کرده‌اند، ناگهان موج سیال زمان، چون حریر، بال به بال باد می‌پچد دور تنم، سر می‌گردانم سوی آسمان و حل می‌شوم در لبخند مهربان ماه و از میان کاکل پریشان ابر.