و بیشه‌زار پیشِ رو
(۵ مرداد ۹۱)
این‌جا، هر روز، با بر آمدن آفتاب خیل عظیم جمعیت
در برابر مغازه‌ها و فروشگاه‌های توزیع مرغ صف می‌بندد. مردان و زنانی از طبقات
مختلف با چهره‌های پف کرده، صورت‌های درهم، به یک دیگر چشم غره می‌روند مبادا کسی
«حقشان را بخورد». این‌جا هر روز، دست‌هایی به اعتراض بالا می‌رود، گره می‌شود،
ولی بر سر هم‌سایه فرود می‌آید، این‌جا هر روز، آشنای دیروز را به آفت آذوغه‌ی
امروز بودن متهم می‌کنند، این‌جا دزدان در روشنایی روز گردن‌فراز در خیابان می‌چرخند
و ما، پنجه در پنجه انداخته‌ایم با هم.
آن‌سوتر، در سرزمینی دیگر، مردانی (البته با آرمانی
اندکی مبهم برای من)، با چهره‌های گلگون از خون هم‌رزمانشان، با قلب‌هایی راسخ، هر
روز یک شعار را فریاد می‌کنند، «الشعب، یرید اسقاط النظام» و چه آهنگ دل‌نشینی
دارد این کلام.
و بیشه‌زار پیش رو، آرام، در انعکاس صورتی ابرهای
آسمان، چشم انتظار تغییر است.
جمله عربی ای رو که نوشته تنها ۲ واژه آخرش رو فهمیدم! ینی چی؟
ReplyDeleteبوووس
عبارت عربی، شعار کلیدی انقلابیون در بهار عربیه و ترجمه‌ی سردستیش می‌شه، «مردم قصد سرنگونگی رژیم را دارند.»
ReplyDeleteچشم انتظار تغییر :) روزای خوب تو راهن :) ;)
ReplyDelete