بونسای ۲ آذر ۹۱

بونسای

(۲ آذر ۹۱)

نشسته‌ام توی تاکسی پشت سر راننده و از پنجره خیره شده‌ام بیرون، خورشید آرام در افق پایین می‌رود و بر سر چنارها که صف بسته‌اند پشت دیوار گردی زعفران‌رنگ می‌پاشد. آمیزه‌ای از خیال و فکر مثل موج‌ دریا که نبض‌دار می‌آید و می‌رود توی سرم جولان می‌دهد.کمی به حرف‌های دی‌شب یک دوست فکر می‌کنم، کمی به خاطرات دور، خاطرات نزدیک و کمی به احساس این روزهایم، گاهی هم خالی از همه‌ی این‌ها از پنجره به بیرون نگاه می‌کنم.

نشسته‌ام توی اتاق و ملودی‌ای آشنا با عطر چای پیچیده توی هوا و من، با دقتِ تمام، آرام مثل بونسای درست کردن، کاکل زندگی را حرص می‌کنم و با چند تکه سیمِ نرمِ مسی خودم را و زندگی‌ام را آن‌طور که می‌خواهم شکل می‌دهم.